Pesten kan heel klein beginnen. Met een plagerijtje over hoe je d’ruitziet, of over een zogenaamd ‘rare’ hobby. Maar het kan flink uit de hand lopen. Als je boos wordt, dan merkt de pester dat-ie beet heeft. Voor je het weet wordt de plagerij een pesterij, een scheldpartij of een knokpartij. En dat gebeurt niet alleen op school, ook op sportclubs, op het werk, zelfs in bejaardentehuizen wordt soms nog gepest. Of dacht je dat die banden (van je rollator) altijd vanzelf leegliepen?
De pester heeft vaak allerlei assistenten en meelopers om zich heen. Zo kunnen ze zich voor heel eventjes de baas voelen! Pestgedrag kan ook door stress komen. De pester laat zijn eigen negatieve emoties los op zijn slachtoffer. Eigenlijk heel zielig. En dan heb je ook nog slachtoffers van pesten, die vervolgens zelf gaan pesten. Ja, zo blijf je natuurlijk bezig!
Als je zelf geen pester bent, denk je misschien dat je d’r niks mee te maken hebt. Maar juist de wegkijkers zorgen ervoor dat het pesten doorgaat. Het werkt vaak beter om er met de hele groep over te praten. En als het pestprobleem opgelostt is, dan kan je weer fijn samen spelen. Een potje kaarten bijvoorbeeld. En dan kan pesten opeens heel erg leuk zijn.
Dit filmpje kan goed als instructiemateriaal voor een les op het digibord worden getoond. Steeds meer scholen en leerkrachten doen ervaring op met digitale schoolborden. Van deze digiborden wordt veel verwacht, want als ze goed worden ingezet kan het digibord het onderwijs versterken en zelfs fundamenteel veranderen. Vrijwel iedereen gaat er van uit dat digitale schoolborden het onderwijs kunnen verrijken en misschien zelfs verbeteren. De borden geven zoveel extra mogelijkheden voor zowel kennisoverdracht als kennisconstructie, dat onderwijswinst niet uit kan blijven.
|
